Ik stelde mij geen vragen over het feit dat een kleine jongen alleen ging wonen in een appartementje en überhaupt al met zijn eigen auto reed. Maar dat is net het leuke aan kinderboeken, daar mag dat! Het is een ode aan de fantasie. Het is de ongebonden vrijheid die in grote-mensen-boeken bijna niet mogelijk is.
Een andere noemenswaardige kanjer is "de GVR" van Roald Dahl (voor zij die onbekend zijn met de term: GVR staat voor Grote Vriendelijke Reus). Mijn overgrootvader wás namelijk de GVR. Hij was alleen een beetje vermomd met een bril en heette "Groteva", maar hij was reusachtig groot hoor!
Ik herinner mij nog heel goed de dag dat ik besefte dat ik kon lezen en vanaf toen kon ik lezen wat ik wilde! Dus ging de GVR mee in de auto op weg naar school. Lucky me kon ik mij telkens gedurende een halfuurtje verdiepen in snoskommers en flitspoppers. Ik geef toe, ik heb mij menige nachten zorgen gemaakt dat de bloedbottelaar mij uit mijn bed zou plukken om mij op te eten, maar dat is tot hiertoe nog niet gebeurd!
Hier zijn ze dan: vergeeld, beduimeld & uit noodzaak geplastificificifieerd (wie bedenkt zo'n woorden toch!) & ze stinken ook een beetje (maar alle lettertjes staan er nog in hoor):
En tot slot nog een derde boek dat mijn jonge visie op de wereld veranderde: "Grote mensen daar kan je beter soep van koken" van een grote meneer Guus Kuijer.
Het boek vertelt over Madelief, een meisje dat niet zoals andere meisjes gewoon graag met de poppen thuis zit te spelen maar op avontuur gaat! Ze ontmoet Robbie de Rover in een leegstaand huis en de vriendschap is geboren! Als beginnend lezertje vond ik dit boek helemaal schitterend! Ik denk dat ik het drie keer na elkaar gelezen heb. En later nog een keer omdat ik het toevallig tegenkwam.
Zo, nu dit van mijn hart is, kan ik de volgende keer met echte "grote-mensen"-boeken beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten